wdrożyć

wdrożyć
глаг.
• дислоцировать
• приучить
• развернуть
• развертывать
• разворачивать
• размещать
* * *
wdr|ożyć
\wdrożyćóż, \wdrożyćozony сов. 1. do czego приучить, привить навык к чему;
2. начать (дело etc.);

\wdrożyć śledztwo юр. начать следствие (расследование);

возбудить дело;
3. (do produkcji itp.) внедрить; ввести
+

1. przyzwyczaić, przyuczyć, wpoić, wszczepić 2. wszcząć 3. wprowadzić

* * *
wdróż, wdrożony сов.
1) do czego приучи́ть, приви́ть на́вык к чему
2) нача́ть (дело и т. n.)

wdrożyć śledztwo — юр. нача́ть сле́дствие (рассле́дование); возбуди́ть де́ло

3) (do produkcji itp.) внедри́ть; ввести́
Syn:

Słownik polsko-rosyjski. 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Полезное


Смотреть что такое "wdrożyć" в других словарях:

  • wdrożyć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}wdrażać {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wdrożyć — → wdrażać …   Słownik języka polskiego

  • wdrażać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wdrażaćam, wdrażaća, wdrażaćają, wdrażaćany {{/stl 8}}– wdrożyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, wdrażaćżę, wdrażaćży, wdrażaćżony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wyrabiać w kimś… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wdrażać — ndk I, wdrażaćam, wdrażaćasz, wdrażaćają, wdrażaćaj, wdrażaćał, wdrażaćany wdrożyć dk VIb, wdrażaćżę, wdrażaćżysz, wdroż a. wdróż, wdrażaćżył, wdrażaćżony 1. «ćwiczeniem wyrabiać w kimś jakąś umiejętność, sprawność, zaprawiać kogoś do czegoś;… …   Słownik języka polskiego

  • sztuka — 1. (Cała) sztuka w tym «chodzi głównie o to, od tego zależy powodzenie, sukces czegoś, na tym polega czyjaś umiejętność»: – Carpaccio musi być cieniutko pokrojone – powiedział mężczyzna w odpowiedzi na mój uśmiech. – W tym cała sztuka. No i… …   Słownik frazeologiczny

  • nauczyć — dk VIb, nauczyćczę, nauczyćczysz, nauczyćucz, nauczyćczył, nauczyćczony nauczać ndk I, nauczyćam, nauczyćasz, nauczyćają, nauczyćaj, nauczyćał, nauczyćany «ucząc przekazać komuś pewien zasób wiedzy, udzielić wiadomości, wyłożyć coś; wdrożyć do… …   Słownik języka polskiego

  • zaprawić — dk VIa, zaprawićwię, zaprawićwisz, zaprawićpraw, zaprawićwił, zaprawićwiony zaprawiać ndk I, zaprawićam, zaprawićasz, zaprawićają, zaprawićaj, zaprawićał, zaprawićany 1. «dodać coś do czegoś, wymieszać coś z czymś dla nadania odpowiedniego… …   Słownik języka polskiego

  • postępowanie — n I 1. rzecz. od postępować Karygodne postępowanie. Zasady, normy postępowania. Czyjeś postępowanie przynosi komuś zaszczyt, ujmę. 2. praw. «działalność sądu, tryb działania sądu; także: wszczęcie i prowadzenie procesu sądowego» Postępowanie… …   Słownik języka polskiego

  • przyuczyć — dk VIb, przyuczyćczę, przyuczyćczysz, przyuczyćucz, przyuczyćczył, przyuczyćczony przyuczać ndk I, przyuczyćam, przyuczyćasz, przyuczyćają, przyuczyćaj, przyuczyćał, przyuczyćany «ucząc wprawić, wdrożyć do czegoś; nauczyć czegoś praktycznie»… …   Słownik języka polskiego

  • przyzwyczaić — dk VIa, przyzwyczaićaję, przyzwyczaićisz, przyzwyczaićaj, przyzwyczaićił, przyzwyczaićajony przyzwyczajać ndk I, przyzwyczaićam, przyzwyczaićasz, przyzwyczaićają, przyzwyczaićaj, przyzwyczaićał, przyzwyczaićany «przyuczyć, wdrożyć, zaprawić kogoś …   Słownik języka polskiego

  • wdrożenie — n I 1. rzecz. od wdrożyć. 2. lm D. wdrożenieeń «projekt, plan przeznaczony do realizacji lub zrealizowany» Instytut miał na swym koncie wiele wdrożeń …   Słownik języka polskiego


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»